woensdag 3 april 2013

Van poortjes en piepende stegelkes

Flirtend met de grens

Vandaag 29 km in heel koud lenteweer door een snijdende noordoostenwind.  

We lopen afwisselend in België en Nederland. Van uit het Voerense Schophem naar het Nederlandse Noorbeek, Mheer, Libeek en Mesch. Terug naar het Belgische Moelingen, Berneau en 's Gravenvoeren.
Op Nederlands grondgebied wandelen we door het Mergelland, ook wel Heuvelland genoemd.  Voorbij de opvallend aanwezige grenspalen bereiken we terug de Voerstreek met de typische beboste heuvels.  Hier liggen de dorpjes beneden de hellingen en aan waterloopjes.  De linkerhelft van de Voerstreek is het stroomgebied van de Voer die na een kort bestaan bij Eijsden in de Maas stroomt.

En daar zijn ze, de stegelkes!




Veel afstanden werden vroeger te voet afgelegd. Voor de kortste route liep men vaak over akkers en door weilanden. Daar waar veel gebruik werd gemaakt ontstond een voetpad. Op deze voetpaden geldt het recht van overpad (de eigenaar geeft toestemming om over zijn land te lopen). De doorgangen door middel van een draaihek (stegel) hielden het vee binnen het weiland. 


Natuurlijk moest de boer ook zelf een doorgang hebben tussen de prikkeldraad.  Vroeger werd deze van hout gemaakt. Er werd een paal in de grond geslagen en bovenop werden twee latten gespijkerd die konden draaien. Later werden ze van ijzer gemaakt.  De stegelkes vormen nu een herinering aan de veehouders van toen.  Tijdens de wandelroutes van deze site komen we ze geregeld tegen.







Nog twee vroege vogels...




Rechtsboven het kerkje van Mheer.  Daar moeten we heen.





In deze streek zijn veel holle wegen





Hallo, 't is hier lekker warm, hoor!





Voor de kandidaat-pelgrims...  Compostella is nog heel ver weg ... zo'n 2300 km!





In de bermen van de holle wegen ontdekken we tientallen dassenburchten.





Ondanks de koude en een paar sneeuwvlokken hadden we een heerlijk mooie wandeltocht...





Geen opmerkingen:

Een reactie posten