donderdag 30 juni 2016

Het Muziekbos en véél regen


We kiezen vandaag voor het mooiste landschap in Vlaanderen maar hebben onwaarschijnlijk veel pech: de hele dag motregen, regen en plensbuien…



Natte schoenen en voeten want alle paadjes liggen er verzopen bij na de vele regen van deze nacht. 
 








In Louise-Marie, aan de rand van het Muziekbos is het heel rustig als we vertrekken.  In de Boskantdreef  is het zompig…
Maar van hogerhand heeft men hier voor redding gezorgd! We kunnen nog altijd naar de overkant zwemmen…



Soms ook mooie paadjes, dat wel.



Wat verderop genieten andere creaturen dan weer volop van de modder.



 
De vergezichten zijn niet wat ze moesten… Er hangt een soort nevel in het landschap.




















Rond het middaguur belanden we bij de Bossenaremolen. En die is open! Op wat vermolmde stukken hout in de molen vinden we een droge zitplaats.



Na een korte tussenstop gaat het naar Kerkem en Schorisse.



De slakken beleven dé tijd van hun leven…


Hier is geen ontkomen meer aan. Het is ploeteren, springen en vasthouden aan alles wat hangt of staat!



 
Ondertussen is het nu echt beginnen gieten! We vinden een welgekomen en droog onderdak in Bistro De Boekzitting, waar meerdere wandelaars met modderschoenen arriveren…
 
Nog een laatste glibberige afdaling door het bos en een klimmetje naar de parking in Louise-Marie.

 



Geef ons toch maar de échte zomer! Deze van nu trekt nergens op!!! 




woensdag 29 juni 2016

Grijzelbrechtegem oftewel Grijsloke... allebei de moeite!


De heuvelrug tussen Leie en Schelde is de voorloper van de Vlaamse Ardennen. Hoewel minder gekend dan haar hogere buur, heeft de streek waar wij nu verblijven heel wat moois in petto.
De Vlaamse Ardennen mogen dan wel veel bossen hebben, hier opent de afwezigheid ervan heel wat sublieme vergezichten.  Langs kerkwegels en uiterst rustige landelijke wegen verkennen we vandaag het grondgebied van de Anzegemse deelgemeenten Tiegem, Kaster en Grijsloke (= Gijzelbrechtegem).

Een aanrader voor de liefhebber van een golvend parcours en brede uitzichten...

De weg van Tiegem naar Kaster kennen we nu al zonder kaart...

Het kerkhof van Kaster ligt rond de Sint-Petruskerk aan de rand van het dorp. Op het kerkhof liggen 17 Britse gesneuvelden, waaronder 2 niet geïdentificeerde uit de Tweede Wereldoorlog. Ze waren leden van het Britse Expeditiekorps die strijd leverden tegen de oprukkende Duitse troepen. Ze kwamen om tussen 19 en 22 mei 1940.


Even achterom kijken naar Kaster over een immens veld van wortels.




En voor ons ligt op een hoogte de kerk van Gijzelbrechtegem.




En ook hier krijgen we vergezichten over de Vlaamse Ardennen.

 

De kerk van Kaster vanop deze hoogte.




De Sint-Mattheuskerk is een neo-gotische kerk (1854-1859) en bezit enkele bezienswaardigheden en ook enkele eigenaardigheden. Het koor van de kerk is uitzonderlijk naar het westen gericht. Hier wordt de Heilige Job vereerd.



We stappen in de richting van het Bouvelobos.

Dreigende wolken maar gelukkig geen regen!




Het Bouvolobos.



Wij vinden een ideaal picknickplekje bij het Bouvelokapelletje.
Gijzelbrechtegem was voor de fusie met Anzegem één van de kleinste gemeenten van West-Vlaanderen, wat oppervlakte betreft amper 7 ha groot en 350 inwoners. Een groot deel van de gemeente was eigendom van de Kerkfabriek, zo ook de ze Bouvelokapel op een hoogte van 80 m boven de zeespiegel.
Na Wereldoorlog 1 werd deze kapel gebouwd uit dankbaarheid omdat de gemeente gespaard gebleven was van oorlogsgeweld. Op 6 september 1925 werd ze plechtig ingehuldigd.




Bij de kapel staat een oriëntatietafel.




We stappen naar Anzegem. Van heel ver te herkennen aan de gehavende kerktoren.




Het golvende landschap blijft ons bekoren...



Na Anzegem loopt de terugweg naast de Tiegemberg naar Tiegem.


Moe, maar tevreden over de vele kilometers die we nu al in onze benen hebben...


(Knooppunten:32-31-30-29-28-27-18-17-19-15-16-7-6-5-43-42-44-46-47-48-38-36-35-32-31-30-37-51-52-53-54-94-95-96-34-33 )

dinsdag 28 juni 2016

Tiegem (bis)

Vandaag werpen we ons lot in handen van de Textieltrekkers uit Vichte.
Zij organiseren hun 12e Hooitocht en nodigen alle wandelfanaten uit in Tiegem, in OC Mensinde.







We starten om 9:30 en in de zaal Mensinde is het nu al een drukte van jewelste. Vroege vogels hebben al hun eerste lus gedaan en genieten nu van een frisse pint...
Er zijn 4 lussen van 7 km. Volgorde zelf te bepalen.


We beginnen met lus 2 en stappen via Hoogkouter en de Zoutstraat naar de Bergstraat. Klimmen is de boodschap!

Langs een perenboomgaard ...


...met zicht op de Bergmolen ...

... stappen we naar de Bomstraat. 

En nu richting Sint-Arnolduspark op de Tiegemberg.


Langs de veteraanboom!






Terug naar Mensinde om aan lus 3 te beginnen.



Langs Neerkouter naar Kaster. Langs de Oudepontstraat terug naar Tiegem.

Ondertussen is de hemel al wat geklaard!



Tijd voor lus 4, onze laatste lus. Mooi parcours en even buiten het wandelnetwerk Land van Streuvels. Naar Ruifeleinde en Hofdries , Kaankouter en Neerkouter. 


Niet gelogen!



Resultaat van ons natte voorjaar!



Maar de gerst is gerijpt.




Creatief zijn leidt soms tot een verrassend resultaat...



Voor elk wat wils!



Goed wandelweer. Wisselend bewolkt en perioden met zon.


Het is genieten vandaag en eindelijk geen natte schoenen bij thuiskomst.
De Textieltrekkers hebben ons een boeiende wandeldag bezorgd!
Morgen trekken we weer alleen op stap.


maandag 27 juni 2016

Anzegem, te midden de groene oase


Er is geen spitse kerktoren meer in Anzegem, er is zelfs geen kerk meer. Na een uitslaande brand van 16 oktober 2014 is het aanzicht indrukwekkend triest.





Dit is vandaag onze startplaats. Langs veldwegels trekken we naar Tiegem. In de verte het kerkje van Ingooigem.






Langs de Landergemmolen...






In deze streek worden heel veel gewassen geteeld: aardappelen, maïs, wortels, gerst, tarwe, vlas, bieten...




Wolken om bang voor te zijn? Gelukkig valt er maar weinig regen vandaag.



Het Bassegembos is niet vrij toegankelijk.



Even achterom kijken na onze tussenstop in Kaster. Aan de einder de overgang naar de Vlaamse Ardennen.



Tegelpaden groot en klein, nat en droog, maar vooral veel netels en jeukende benen ...



In de verte Gijzelbrechtegem, ons totaal onbekend...



Wat heeft men toch ooit gedaan met dit mooie landschap???



18 km wandelplezier. En morgen is een nieuwe dag!

(Knooppunten: 37-36-35-32-31-29-28-25-57-58-59-60-23-22-24-25-57-56-55-54-94-95-96-97-98-99-24-23-22-21-18-17-19-2-14-13-12-11-2-3-50-49-48-38-36-37)

zondag 26 juni 2016

De Tiegemberg


Na 7 hevige dondervlagen en 18 km over dikwijls natte paadjes is deze dag kletsnat geëindigd…
Het was nochtans zonnig en hoopvol begonnen. Langs heel wat mooie en droge paadjes stappen we richting Tiegem. Vooral de trage wegen in de vorm van tegelpaden zijn hier een pluspunt.




In de verte de voormalige kerncentrale van Ruien, niet zo fraai in dit anders zo groene landschap.




Het klimmen naar de 79 m hoge Tiegemberg valt mee! Meteen zijn de vergezichten weer verrassend. Fruitbomen op de flanken en verre wolken...




En maïs, overal veel maïs!




Vanop de Tiegemberg dit mooi panorama.




Op de berg worden we vergast op een mooi bos met heel wat aantrekkelijke attracties voor kinderen en een avonturenparcours om van te snoepen.
En het Sint-Arnolduspark blijkt nog eigendom te zijn van het bisdom Brugge ook! 



Hier de kapel waar de heilige aanbeden wordt voor oogziekten, keelkwalen en kanker. 




Er is ook een kleine bron, oorzaak voor een vroeg religieus toerisme.




Via de markt van Tiegem -en door de regen- trekken we verder en al na zo’n kilometer passeren we een leuke koffie-en theeschuur met (heel belangrijk…) eigen gebak. 




Toffe speeltuin voor kinderen die zich vergapen aan de vele kleine boerderijdieren. 




De kinderen amuseren zich en de volwassenen trotseren de regenvlagen op het terras met als troost een heerlijke aardbeientaart…


Paardje hop!



















Donkere wolken, de regen valt met bakken uit de lucht, vergezeld van heel wat akelig dondergeknal. Schuilen waar het kan is keer op keer de boodschap.

De ooit zo droge paadjes worden nat! Onze voeten ook…

Blijf hier maar eens droog op zo'n smal paadje!




En hier maar hoppen van her naar der...



 
Deze verkeersborden staan klaar als nog meer onheil dreigt…



 
Thuisgekomen nóg een verrassing: door het onweer is het internet en de televisieontvangst uitgevallen.
En dat net op de avond dat we ons zouden ontpoppen als echte voetbalfanaten!

Maar tegen 21 u is het euvel verholpen en zitten we klaar met onze toeters en bellen!



Tot morgen!