vrijdag 3 maart 2017

Kop van Schouwen


Geen storm, geen wind, geen regen, geen zon, maar een schitterende tocht door een prachtig gebied!



We kiezen Burgh-Haamstede als startplaats.

Het Slot Haamstede is een oud kasteel uit de 13de eeuw.





Op het hoge duin heel dichtbij ligt een commandopost uit de Tweede Wereldoorlog: de Walvisbunker. In vele tientallen kleinere bunkers overwinteren honderden vleermuizen.


















Bij het Slot hoort ook het enorm grote aangrenzende duingebied de Zeepeduinen.

Tot 1965 graasde hier vee van boeren. Samen met duizenden konijnen hielden ze de duinvegetatie kort. Toen ook het konijn door myxomatose vrijwel uitstierf, kregen ruigte en struiken alle kans.








Een eenzame enkeling...




We genieten van dit heel bijzondere landschap en stappen verder naar 



Na het mooie duinlandschap  vinden we de Boswachterij Westerschouwen, de Meeuwenduinen, de Verklikkerduinen en de Vroongronden. De Boswachterij is het grootste bos van Zeeland. Oorspronkelijk hadden wind en (stuif)zand hier volledig vrij spel. Rond 1920 werden de eerste bomen geplant om het stuiven tegen te gaan. Sinds die tijd is er een volledig bos ontstaan met heel veel wandelroutes. Een prachtgebied vol uitdagende klimmetjes, veel zangvogels, mooie uitzichten en op de achtergrond het geluid van de golven.



Picknicktijd!  Ideale plaats om even op adem te komen en wat bij te tanken...
Dit is schuilhut Boompjesput.



Even verder kunnen we omhoog!



En boven krijgen we vergezichten over het hele gebied dat we in alle windrichtingen kunnen overschouwen.

Tot aan de windmolens aan zee...



Tot aan het nabijgelegen dorp...



Tot aan de vuurtoren in Nieuw-Haamstede...



De verrassing van de dag: in de Meeuwenduinen verdwijnt de bewegwijzering van het wandelnetwerk. 



Er is gelukkig wel een duidelijk, vrij zwaar en mul zandpad dwars door de duinen tot bij de vuurtoren.



Het is er lastig wandelen want het is klimmen en dalen...



De vuurtoren van Nieuw-Haamstede. Eindelijk, na een dik uur ploeteren door het zand!



En nu terug naar ons startpunt voor nog een laatste hapje en een drankje.

We hebben genoten van deze tocht! 



Hier eindigt ons Nederlands avontuur.


Volgende afspraak? Triberg in het Zwarte Woud


donderdag 2 maart 2017

Renesse: de Vroongronden

Het was een krachtige depressie die de voorbije nacht en ochtend over de Noordzee trekt. Het waait deze morgen bijzonder stormachtig. Een westerstorm van 9 Bft houdt ons nog even veilig binnen...

Maar na de middag lijkt het ergste voorbij en kiezen we Renesse als startpunt van een mooie natuurwandeling.



Renesse ligt op het eiland Schouwen-Duiveland, een eiland van Zeeland.  Renesse ligt aan een prachtig strand-en duingebied. 

We trekken vanuit het centrum richting Noordzee.





















De Noordzee



We worden gewaarschuwd






Duinen















Hierboven een foto van de Maire. In december 2005 is hier op de Kop van Schouwen het eerste Life Duinherstelproject van start gegaan. Er wordt beoogd om op termijn een deel van de vroegere rijkdommen aan flora en fauna terug te krijgen. In totaal verbetert Staatsbosbeheer in Nederland zo'n 4700 ha duingebied. Dit 150 ha grote terrein was sterk verruigd met duindoorn, vlier, wilg, duinriet en zandzegge. De ruige begroeiing is gemaaid en afgevoerd. Daarnaast zijn natte duinvalleien ontdaan van een dikke laag afgestorven plantenresten, humus genaamd.  Kalkrijk grondwaterkomt nu weer aan de oppervlakte...



We stappen door het Gadrabos.



Nogal wat dieren onderweg



De Binnenduinen richting de Vroongronden





De Vroongronden liggen ten zuiden van Renesse en ze hebben een gezamenlijke oppervlakte van 6 ha.


Dit oude zandverstuivingslandschap uit de Middeleeuwen is door de eeuwenlange begrazing afgevlakt en verschraald. 

Een halfopen duinlandschap wordt nu door runderen in stand gehouden. 




De vroongronden zijn niet toegankelijk voor recreatiedoeleinden, maar rondom dit gebied ligt een uitgebreid netwerk van wandelpaden. 



Uiteindelijk komen we na deze kortere tocht terug in het centrum van het toeristische en aantrekkelijke Renesse.




(Knooppunten: 82-81-70-91-11-12-80-81-82)



woensdag 1 maart 2017

De kop van Goeree

Na alweer een helse nacht met een beukende wind en kletterende regen tegen de ruiten, starten we een beetje aarzelend de dag.

En wat blijkt? Schitterend wandelweer vandaag!

We maken een wandeling langs de kustlijn op de kop van het eiland.

Starten doen we op het mooie wandelpad langs de duinen van Goeree.



De kleurenschakering in het vroege zonlicht...




Deze duinen  zijn naast een van de mooiste en meest afwisselende, ook een van de grootste aaneengesloten duinlandschappen van Zuid-Holland.  Er wordt heel wat werk verzet om de duinen zo divers en vitaal te houden.






Men maait en hooit, er zijn stiltegebieden en de duinvalleien worden open gehouden.


De vuurtoren Westhoofd van Ouddorp. Het is een vierkante bakstenen toren gebouwd in de periode 1947-1950. Hij heeft een hoogte van 56 m. Ondertussen is de vuurtoren erkend als Rijksmonument.



Interessant om weten...



We lopen verder aan de waterlijn van de Noordzee.


En plots duikt een kleine zeehond de golven in... (Sterkere fotolens gevraagd ...)



Vuurtoren Westhoofd werpt 's avonds de sterkste lichtbundels van Nederland uit over zee.



De lichtsterkte wordt gemeten in de eenheid candela. Eén candela komt ongeveer overeen met de lichtsterkte van een gewone kaars. De vuurtoren heeft een sterkte van 5 200 000 candela!

Het strand lijkt wel een eindeloze vlakte, zo glad als een biljartlaken!



We naderen De Punt.



In De Punt zijn mooie en grote poelen.



Ook heel wat vogelkijkschermen...



Zo'n bosweggetjes met betonplaten hebben we in België nog nooit belopen.



De Kilhaven aan het Grevelingenmeer



Nu belopen we de Oudelandse Zeedijk (3,7 km), naast het Grevelingenmeer.






Veel natuur overal



De Preekhilpolder



En nu richting de Ouddorpse Haven.






In de nacht van 31 januari op 1 februari 1953 raasde een storm met windkracht 11 over Nederland.
De combinatie van springtij en hoge waterstanden door de opstuwende wind maakte deze storm tot een rampstorm. Op verschillende plaatsen op Goeree-Overflakkee begaven dijken en stroomde het water verwoestend over het land. 
In totaal verloren 1835 mensen het leven tijdens deze ramp, waarvan 490 mensen op Goeree-Overflakkee. De haven van Ouddorp die in 1953 in open verbinding met de zee stond, lag iets in de luwte van de Kop van Goeree. In de nacht van 1 februari 1953 brak de eerste dijk om 02:00 uur aan de zuidkant van het eiland, ter hoogte van Stellendam. De dijk in de haven van Ouddorp begaf rond 04:15 uur. Deze doorbraak is relatief geleidelijk gegaan. Door het springtij liepen kleine straaltjes water over het talud, de straaltjes maakten geulen in de toplaag van de dijk en deze geulen sloegen uiteindelijk een 80 meter brede bres in het dijklichaam. Bewoners van Ouddorp hebben geprobeerd de schade te beperken en mede dankzij de goede kwaliteit van de dijk kon de bres beperkt blijven tot deze 80 meter.
Op 13 februari is de bres eindelijk gedicht!

De oude haven wordt momenteel gerenoveerd



Via het centrum van Ouddorp keren we tevreden terug naar 'huis'.

Het weer was een dikke meevaller en de 22 km lange tocht best wel  boeiend!

(Knooppunten:43-24-25-14-13-11-21-27-28-30-39-38-45-41-42-43)