donderdag 31 augustus 2017

Zinal-Grimentz-Vissoie. Wandel eens langs een 'Bisse'...

Wandeling in de regen, 't is eens wat anders! En lang geleden...


De tocht van vandaag is heel verschillend van de 2 voorbije dagen. Niet alleen het weer maar ook de omgeving en de moeilijkheidsgraad van de tocht.



We dalen uit Zinal (1675 m) naar Le Bouillet (1620 m) en verder naar Mottec.
Het begint al fel te miezeren.


Daar stappen we de rivier Navisence over en zoeken het bospad naar Grimentz op.



Nu en dan een doorkijkje, maar veel is er niet te zien.



Na de boswandeling die erg goed meevalt arriveren we in Grimentz  en vinden er in de gietende regen een ideale schuilplaats voor onze picknick.




Het is eigenlijk eigendom van een aannemer in timmerwerken.

***
De tweede tocht van de dag kunnen we hier onmiddellijk aanvangen.
We volgen de gele wegwijzers naar St-Jean.


We dalen verder en komen zo aan de oever van de Gougra. Dit is een beek die het stuwmeer van Moiry voedt.


Na enkele honderden meter steken we de rivier over en volgen de markeringen "Grand Bisse".




We volgend gedurende enkele kilometer de afwatering langs een zeer aangenaam en gemakkelijk pad.
Omdat een bisse zo is aangelegd dat er zeer weinig hoogteverschil is, is het een bijna vlakke wandeling.



Na ongeveer 3 km moeten we de weg tussen Grimentz en Vissoie oversteken. Het irrigatiekanaal blijft ons vergezellen.





Nu naar St-Jean d'en Haut!


Aan de overkant ligt Mission.



Dichtbij enkele rinkelende koeien.



Juist beneden ons ligt St-Jean.



Nu en dan een brugje. Eenvoudig maar doeltreffend.



We trekken door St-Jean d'en Haut. Nog wat oude typische huizen...




En hier ligt Mayoux onder Vissoie.



Enkele huizen in Mayoux, wellicht onbewoond, denken we...




Ondertussen zijn de buien heuse regenvlagen geworden. We besluiten de laatste paar kilometer naar Vissoie met de bus te doen.
Deze bus heeft onmiddellijke aansluiting met de bus naar Zinal.

Schoenen, jassen en broeken drogen...'t is al weer lang geleden.

En zij had het vandaag wél naar haar zin...



't Was goed, 't was nat... het kan alleen maar beter worden.

Tot morgen!

Nog een 'wistjedatje' in de rand van ons verhaal

Een bisse is een in de bergen aangelegde, meestal kilometers lange goot. Een bisse volgt de contouren van de hoogtelijnen en heeft daardoor zeer weinig verval. Aan de kant van het dal kan het water niet overstromen, omdat daar een wallekant is opgeworpen. Aan de andere kant kan het water niet overstromen vanwege de berghelling. De wallekant is meestal zo stevig dat er goed over kan gewandeld worden. Het water dat door de bisses wordt toegevoerd is drinkwater voor de bevolking zelf, maar ook voor de koeien. Het wordt daarnaast ook gebruikt voor irrigatie. Hier in Wallis, maar ook in de aangrenzende Italiaanse Aostavallei, in Graubünden en in Tirol vindt men bisses.


woensdag 30 augustus 2017

Zinal-Sorebois-Moiry, variatie troef!

De dag kondigt zich zonnig aan! Het wordt dus weer genieten...

Voor de tocht van vandaag starten we met de Télephérique Zinal-Sorebois. Die brengt ons meteen al op een hoogte van 2440 m.


Na een kleine 10 minuten zijn we boven. Maar dat is nog maar een begin!
Ons doel is om via de Corne de Sorebois het stuwmeer van Moiry  (le barrage de Moiry) te bereiken. Het wordt eerst stijgen en daarna dalen.





Hierboven oogt het landschap heel desolaat. Heel wat skiliften vertellen ons dat het hier in de winter druk zal zijn.  Ook nu trekken heel wat toeristen naar boven...



We hebben achter ons constant uitzicht op de hoogste bergen van de regio. Evenwel in een ochtendnevel gehuld.


 

Na heel wat zwoegen komen we aan de nieuwe kabelbaan die ons naar Grimentz zou kunnen brengen. 




Van hier zien we Grimentz  en heel wat andere dorpjes van de Val d'Anniviers in de diepte liggen.
Als we links kijken zien we in het midden het stuwmeer van Moiry liggen. Het is een helder groene vlek in het toch wel indrukwekkende landschap. 



Rechts de Val d'Anniviers richting Sierre.

.


Maar wij stijgen verder naar La Vouarda (2693 m).




En het is een kuitenbijter naar de Corne de Sorebois!



Nog even achterom kijken want we komen straks in een andere vallei terecht.




Voor ons ligt de Corne de Sorebois, een bergrug die we links laten liggen, want straks begint de afdaling.




Eindelijk boven! We hebben dus 410 m gestegen in anderhalf uur.



Nog een uurtje afdalen naar het meer.



De stuwdam van Moiry is 148 m hoog en torent uit boven het Vallon de Moiry. Het is een enorme betonmassa.


  Doel bereikt, na een afdaling van 600 m in een uur.




 Hier eindigt onze tocht. De postbus brengt ons terug naar Zinal,
waar de koffie lonkt...
Het was kort maar krachtig. Een wandeling vol variatie...






dinsdag 29 augustus 2017

Zinal, het wandelwalhalla van 300 km !


We trekken ons de volgende dagen terug in het indrukwekkende Zwitserse berglandschap van de vierduizenders Weisshorn, Zinalrothorn, Obergabelhorn, Matterhorn, Dent Blanche…


place to be is het bergdorp Zinal (1675 m) in de Val d’Anniviers. Deze vallei is gelegen in het kanton Wallis en start in Sierre. Van hieruit slingert een weg omhoog met heel wat haarspeldbochten. Het laatste bergdorp in deze vallei is Zinal. En daar vertrekt vandaag onze eerste wandeling.

We trekken verder te voet omhoog naar la Cabane du Petit Mountet (2142 m). Als eerste tocht soms al heel stevig. De zon schijnt, het is héérlijk wandelweer! We zijn sjansaars!

We verlaten Zinal en kijken nog even achterom...



We kijken ook voor ons. In de vallei stroomt de kolkende Navisence, gevoed door de Glacier de Zinal. De scherpe top is Le Besso (3658 m).





Voorlopig is de weg een makkie. Deze beestjes vinden dat ook!



Maar langzaam gaat het toch omhoog!


Zinal verdwijnt in de verte. De Navisence plonst naar beneden...

Hier en daar mooie 'cascades'.

Het is volop genieten van deze rustgevende natuur...






















Een nieuwe brug over de Navisence maakt het mogelijk ook aan de overkant van de rivier te wandelen.




Verder omhoog!



En zo bereiken we ons doel, de Cabane du Petit Mountet.






Het is even stil worden met zicht op de smeltende Glacier de Zinal.




Verder omhoog is te riskant en we besluiten terug te keren.




Toch nog wat rondkijken...

Het afdalen gebeurt hier met behulp van een kabel...





en een artisanaal draaihekje ...





Na Le Vichiesso (1862m) is het verder afdalen naar Zinal.


Veel wegwijzers zijn samen met de wandelkaart van de streek een stevig houvast!




We komen terug in Zinal en lopen langs die typische huizen van deze streek.






Het was een meevaller als eerste kennismaking. Morgen volgt nog meer van dat moois, hopen we.